Hoe anders zou ik mij hebben gevoeld wanneer ik tijdens mijn schoolperiode ook kennis had gemaakt met mijn sterke kanten. Door mijn dyslectisch hoofd en de ervaringen ben ik nu een betere logopedist dan ik ooit had kunnen zijn zonder. Ik breng iets in wat niet iedereen kan.
Maak ruimte om te spelen
Zoek verveling op
Sta open voor falen
Durf kwetsbaar te zijn
Neem jezelf niet te serieus
“Het zit er wel in, maar het komt er niet uit”… of zoals ik nu zou zeggen: een complexe innerlijke belevingswereld die niet tot uiting kwam in de buitenwereld.
Dat dyslexie uitdagingen kent, daar hoeven we niet lang over na te denken, dat voelen we vaak tot op het bot. Het zoeken naar de juiste woorden, spelling, lezen of net anders denken dan...
Ik wil er ten volste van overtuigd zijn dat ik goed ben zoals ik ben. Om erachter te komen waarom dit nog niet altijd zo voelt is het belangrijk om zelfonderzoek te doen. Ik heb hiervoor de laatste tijd een hele schuur uitgemest.
Met lood in de schoenen, knoop in mijn maag en een bonkend hart mijzelf afvragen of het nu wel goed genoeg was wat ik had gedaan. Ik mag het anders gaan zien en voelen.
Ik heb weinig conflicten, behalve met mijzelf. Dacht ik, totdat ik vlak na het dyslexiecafé in een situatie kwam die ik best lang niet meer had meegemaakt. Gelukkig hadden we het over conflicten gehad en kon ik het door middel van de besproken stappen uitpluizen.
Het gaat er niet om hoe je communiceert, maar dat je gehoord en gezien wordt en anderen echt verstaat/begrijpt.
Alles op een rijtje
Alles in een wolk
