Dyslexiecafé Communicatie
Communicatie is alles en alles is communicatie. De manier hoe je erbij zit, de parfum die je draagt, de dingen die je zegt, maar ook je stilte. Wat je ook doet of laat, alles is communicatie.
Anders dan bij mijn eerdere blogs voor het dyslexiecafé merkte ik dat deze niet vanzelf ging. Communicatie zit zo in mijn hart, dat ik te goed mijn best doe en dan stroomt het niet. Mijn gedachten staan voorop en dan kan ik niet vanuit mijn intuïtie reageren. Laten we proberen te zijn wie we zijn en ons te laten zien als onze stralende zelf. Als dyslecticus met kwaliteiten. Als bijzonder mens met mooie kwaliteiten! Laat het stromen!
Wanneer je dyslectisch bent dan leef je in een wereld waarin 90 tot 95% van de mensen om je heen anders bedraad zijn (links georiënteerde denkstijl). Door het moeten vertalen naar de ander gaat er veel verloren van wat er in ons hart en hoofd zit aan gevoel, beelden, filmpjes, creatieve gedachten. Er wordt een bepaalde vorm van communicatie verwacht in deze maatschappij. Maar ik vind:
Het gaat er niet om hoe je communiceert, maar dat je gehoord en gezien wordt en anderen echt verstaat/begrijpt.
Wanneer ik in mijn rust en kracht ga staan merk ik dat dit mij helpend is om te communiceren. Dan maak ik gebruik van mijn krachten zoals: stilte, het voor mij zien en intuïtie. Daarmee kan ik vaker op dezelfde “frequentie” komen als de ander. Dit afstemmen op de ander is vaak onze kracht, omdat wij dit vaak hebben moeten doen om begrepen te worden en om de wereld te begrijpen.
Er is zoveel te vertellen en doen over communicatie, maar dit keer hebben wij ons gericht op de communicatiemodellen en hoe iedereen een eigen voorkeur heeft. Je hebt een voorkeur voor stijl, maar je hebt alle kleuren in je.
Ikzelf loop de stijlen in een project vaak allemaal af. Individueel is dit in een andere volgorde dan in een groepsproces. Werk ik in een groep dan wil ik eerst alle feiten op een rijtje hebben, daarna ga ik erover dromen, dan moet het gevoel in de groep goed zijn, waarna ik vaak degene ben die doorgaat op de wijze we ingeslagen zijn of observerend ga benoemen wat ik denk dat anders moet. Wanneer ik de smaak te pakken heb van een project ben ik vaak degene die zegt wat nog gedaan moet en wat we nog kunnen aanpassen om het nog beter te maken. Wanneer het loopt en duidelijk is komt bij mij vaak de ruimte tot creatieve uitspattingen. Ik heb het idee dat wanneer ik in een groepsproces zit, ik vaker met mensen uit de rechts-georiënteerde denkstijl (waaronder de dyslecticussen) in dezelfde stijl zit op hetzelfde moment. Dat praat en doet een stuk makkelijker.
Wat is jouw voorkeursstijl?
Samenvattend (ook zo’n helper in communicatie): Communiceren is iets wat iedereen altijd doet en teveel over te vertellen is.
